V75: Vrede,
Vrijheid en Varsseveld:aflevering 29/32 Afl.1
Deze blogposting vormt geen onderdeel van het oorlogsverhaal van Grad Boumans en Riek van Teeffelen zoals verteld in Die Stadsen. Deze blogposting is gebaseerd op informatie van Tonny, de dochter van Grad's broer Johan.
Deze blogposting vormt geen onderdeel van het oorlogsverhaal van Grad Boumans en Riek van Teeffelen zoals verteld in Die Stadsen. Deze blogposting is gebaseerd op informatie van Tonny, de dochter van Grad's broer Johan.
 |
| Bijschrift toevoegen |
Grad had in
1936 meegewerkt aan de sluis Sint Andries in Heerewaarden en was daarna
richting Arnhem gegaan, waar hij werk vond op een steenfabriek in Meinerswijk.
Zijn broer Johan kwam in 1938 de kant van Arnhem op. Hij is in de kost geweest
in Elden ( gemeente Elst ) op de Meinerswijkschestraat 48, dicht bij de
steenfabriek.
Op 10 mei
1939 trouwt hij met Geertje Vink en zij krijgen gedurende de oorlog twee
kinderen: Wim (1940) en Tonny (1944). Zij gingen na hun trouwen wonen op de
Jasmijnstraat 3 in Arnhem in de wijk Heijenoord, dichtbij het
rangeeremplacement van de spoorwegen en Station Arnhem.
Johan en
Geer met de kinderen moesten ook tijdens de Operatie Market Garden hun huis
verlaten en trokken via de brug van Westervoort naar familie in Lathum in de
Liemers. Omdat het te druk werd met evacués op de boerderij in Lathum, kwamen
Johan en Geer met de kinderen terecht bij de familie Siebelink aan de Grote
Veldstraat 6 in Angerlo. Dit moet in 1945 zijn geweest want de dochter van de
familie heeft Tonny nog leren lopen. De familie heeft het daar erg goed gehad. De familie Siebelink
had een boerderij met melkvee en een stuk land waarop groente werd verbouwd.
Het was daar
rustig en er gebeurde niet veel. Wel vond in Angerlo een incident plaats met
Wim. Hij stond ooit in het open veld, toen er een bombardement plaatsvond.
Ouders en familie hebben staan te schreeuwen om hem naar huis te krijgen, maar
hij hoorde het niet. Maar dat incident is goed afgelopen.
Tonny weet
nog te vertellen, dat haar vader samen met zijn zwager van moeder's kant een keer door de
Duitsers werden aangehouden. "Geen idee waar ze naar toe gingen, maar ze
zaten op een tandem. Wat de bedoeling van de Duitsers was is mij ook niet
bekend, maar ze hebben die weten af te leiden en zijn er als een speer vandoor
gegaan; de Duitsers schietend achterlatend. Daarna hebben ze zichzelf en de
tandem weten te verstoppen en zijn zo ontkomen aan hoop narigheid".
Na de
bevrijding van Arnhem in april 1945, mochten de evacués niet direct terugkeren
naar Arnhem, omdat het te gevaarlijk was met
mijnen en ruïnes. Eind mei/begin juni mochten ze terugkeren en konden
weer hun huis aan de Jasmijnstraat betrekken. Het huis stond er nog. Er was
alleen een granaatscherf door het bedje van Tonny gegaan.
Dat het huis
niet verwoest was, had misschien iets te maken met de ligging bij het
rangeerterrein van de spoorwegen.
Het verhaal
van twee broers
Daar
tegenover staat het verhaal van Grad die aan de overkant van de rivier de
Neder-Rijn de slag om de Rijnbrug van nabij meemaakte, in een schuilkelder
hebben gezeten, twee maanden onderweg geweest zijn, voordat zij in een
gastgezin terecht kwamen. Zij vonden bij terugkomst hun huis verwoest en hadden
alle bezittingen en goederen verloren. De gevolgen van de oorlog zouden nog
drie jaar duren, voordat zij eindelijk een eigen (nood)woning kregen. Zij waren
geen evacués, maar vluchtelingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten