V75: Vrede, Vrijheid en Varsseveld: aflevering 4/32
Het gezin Boumans, bestaande uit Grad Boumans (32 jaar, afkomstig uit Dreumel) met Riek van Teeffelen
(25 jaar, afkomstig uit Wamel), woonde sinds hun trouwen in 1943 in Arnhem, waar het gezin werd uitgebreid met een zoon.
Grad had op de Stadsblokkenweg 5* aan de zuidkant van de stad een woning gehuurd voor f. 2,50 per week. Het was een oud huisje, dat opgeknapt moest worden. Eerst moesten de twee bedsteden eruit gebroken worden. Op deze manier kwam er een slaapkamer vrij. De kamer was groot, maar er was geen keuken. Het huis had geen achteruitgang; alleen een voorkant. Achter de voordeur was een halletje met trap naar boven en deur naar de kamer en daarachter de slaapkamer. In het midden van zes woningen stond een waterpomp, terwijl aan het eerste huis van de rij wc’s waren aangebouwd. Dat was geen luxe, maar ja, wat kun je verwachten voor f 2,50 per week.
Grad werkte op de steenfabriekvan Ariens in Meinerswijk. Vanaf de Stadsblokkenweg kon hij te voet naar de steenfabriek, langs de uiterwaarden. Meinerswijk was op dat moment een baggerplaats voor twee steenfabrieken. Ook Grad’s broer, Johan, heeft een poos op de steenfabriek gewerkt en is na zijn trouwen in1939 ook in Arnhem, in de wijk Heijenoord, gaan wonen.
Grad had op de Stadsblokkenweg 5* aan de zuidkant van de stad een woning gehuurd voor f. 2,50 per week. Het was een oud huisje, dat opgeknapt moest worden. Eerst moesten de twee bedsteden eruit gebroken worden. Op deze manier kwam er een slaapkamer vrij. De kamer was groot, maar er was geen keuken. Het huis had geen achteruitgang; alleen een voorkant. Achter de voordeur was een halletje met trap naar boven en deur naar de kamer en daarachter de slaapkamer. In het midden van zes woningen stond een waterpomp, terwijl aan het eerste huis van de rij wc’s waren aangebouwd. Dat was geen luxe, maar ja, wat kun je verwachten voor f 2,50 per week.
Grad werkte op de steenfabriekvan Ariens in Meinerswijk. Vanaf de Stadsblokkenweg kon hij te voet naar de steenfabriek, langs de uiterwaarden. Meinerswijk was op dat moment een baggerplaats voor twee steenfabrieken. Ook Grad’s broer, Johan, heeft een poos op de steenfabriek gewerkt en is na zijn trouwen in1939 ook in Arnhem, in de wijk Heijenoord, gaan wonen.
Terwijl de RAF foto’s maakte tijdens een verkenningsvlucht, ging Riek naar oma Boumans in Dreumel. Die had in augustus geschreven dat ze fruit genoeg had en of Riek het maar even wilde komen ophalen. Op 6 september pakte Riek met de baby de trein naar Nijmegen en de bus naar het land van Maas en Waal*. Maar de appelen en peren zijn nooit in Arnhem aangekomen.
Want op 7 september ging het mis. De buschauffeur van de busdienst, die iedereen in het land van Maas en Waal kende, seinde moeder Boumans in, dat ’s avonds om 17.00 uur de laatste bus zou rijden in de richting Nijmegen. Alle bussen zouden in beslag genomen worden door de Duitsers. Om 18.00 uur zat Riek met de baby in de bus, maar zonder appelen en peren. Van Nijmegen uit zou ze per trein naar Arnhem gaan. Maar het vertrek werd gedwarsboomd door de collones NSB'ers, die voorrang kregen op het burgervervoer. Pas om 24.00 uur kwamze op het station aan. Uiteraard was ze er toen nog niet, want de woning was op de Stadsblokkenweg aan de overkant van de Neder-Rijn. En de schipbrug was buitendienst gesteld vanwege oorlogshandelingen. Ze kreeg op het station echter begeleiding van het Duitse leger, een paar jochies van 16 jaar in uniform.
** Bij dit verhaal speelt de vraag of men gewoon op en neer kon reizen naar Dreumel, uiteraard met controle van het Persoonsbewijs. Zou Riek Boumans gedacht hebben dat ze gemakkelijk zou kunnen reizen vanwege Dolle Dinsdag?
*** Niet beantwoord in het verhaal is de vraag of Riek Boumans met baby over de schipbrug naar haar huis op de Stadsblokkenweg 5 mocht. Als zij dat niet mocht moet ze een slaapplaats gezocht hebben in het stadscentrum, waarschijnlijk op een boot van kennissen in de Oude haven. Maar over deze mensen meer in de volgende aflevering.
v
Geen opmerkingen:
Een reactie posten